Artur Cegiełka w pracy Działania MSW wokół olimpijskich zmagań Moskwa 80 przedstawia działania PRL-owskiego aparatu bezpieczeństwa wypełniającego zadania de facto zlecane przez sowieckie państwo, gospodarza igrzysk. Poznajemy mniej lub bardziej skuteczne akcje SB, ich konfidentów ulokowanych w ekipie sportowców, działaczy, czy dziennikarzy. Czytelnicy poznają odpowiedź na pytanie, jak to się stało, że służby nie uchroniły się przed słynnym "gestem Kozakiewicza". W aneksie rewelacyjna spowiedź życia jednego z najznakomitszych dziennikarzy sportowych ostatnich dziesięcioleci.

Książka składa się z trzech zasadniczych części. Pierwsza stanowi wprowadzenie, w którym czytelnikowi przedstawione zostają wszystkie informacje o charakterze podstawowym. W dwóch rozdziałach poznajemy dwa najważniejsze elementy składowe, czyli Informację Wojskową i Oflagi. Daje to dość miejsca, byśmy dokładnie poznali zarówno Informację Wojskową, jej genezę, strukturę, zasady działania i zadania, jak i to, co wiedziała ona o Oflagach. Część druga, to pokrótce przedstawione perypetie polskich oficerów w okresie od wyzwolenia do powrotu do kraju. Poruszone są tu zarówno kwestia walki politycznej, jak i ogólnego zagadnienia repatriacji, a także stosunku, jaki mieli do niej żołnierze. Część trzecia jest najbardziej obszerna. W tej zasadniczej część książki przeanalizowane zostały działania GZI wobec oflagowców oraz rola, jaką Informacja Wojskowa odegrała w sprawie "spisku w wojsku" i procesie generałów Tatara, Utnika i Nowickiego. Pierwszą fundamentalną zaletą książki jest właśnie część otwierająca, w której czytelnikowi po kolei i dokładnie zaprezentowano główne osoby dramatu. Choćby nawet czytelnik nie miał większego pojęcia, na czym polega pobyt w obozie jenieckim, otrzyma dokładną i wyczerpującą informację, włącznie z zaprezentowaniem podstawowych umów międzynarodowych dotyczących jeńców i procedury brania do niewoli. Podobnie z GZI, na temat którego otrzymujemy krótki, ale treściwy i przejrzysty wykład. Dzięki bardzo starannemu podejściu do tematu nawet zupełny laik zostanie dobrze poinformowany, o czym właściwie czyta. Uwagę zwraca także baza źródłowa. Autorka korzysta z rozlicznych wspomnień, raportów, druków i sprawozdań, starannie i przejrzyście dokumentując kolejne podawane wiadomości. Praktycznie przy każdej informacji dostajemy wskazówkę, skąd ona pochodzi.